"Ξεκίνησα τη συλλογή μου σε φαγιάνς και πορσελάνες στα φοιτητικά μου χρόνια στην Ελβετία. Είχα την τύχη να βρεθώ κοντά σε ερευνητές και στοχαστές του ευρωπαϊκού πολιτισμού που μου ενέπνευσαν μεγάλο ενδιαφέρον για όλες τις εκφράσεις του, από την τέχνη, την καθημερινή ζωή των Ευρωπαίων μέχρι την  ιστορία της οικονομικής δραστηριότητας της Ευρώπης...

Οι πορσελάνες και οι φαγιάνς αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Εκφράζουν το ανοικτό πνεύμα των Ευρωπαίων στους άλλους πολιτισμούς. Τα πρώτα φαγιάνς ήρθαν στην Ευρώπη από την Περσία, ενώ οι πορσελάνες από την Κίνα και την Ιαπωνία μετά τις εξερευνήσεις του Μάρκο Πόλο και του Βάσκο ντε Γκάμα. Οι "εμπορικές εταιρείες των Ινδιών", που ιδρύθηκαν στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, έκαναν συστηματικό εμπόριο από παραγγελίες πορσελάνων που έφεραν τα οικόσημα και τα εμβλήματα των βασιλικών οίκων ή κάποια συγκεκριμένα σχέδια....
 
Οι Ευρωπαίοι τεχνίτες ανακάλυψαν την καολίνη, το βασικό συστατικό της πορσελάνης, που της δίνει τη στιλπνότητα και τη διαφάνεια, στο Meissen της Γερμανίας το 1710 και αργότερα στην περιοχή Limousin της Γαλλίας. Από το 18ο αιώνα, ο αμερικανός David Haviland στη Limoges, πρωτεύσουσα της Limousin, άρχισε να εξάγει πορσελάνες και στην Αμερική. Ο πλούτος της ευρωπαϊκής φύσης (λουλούδια, δέντρα, πουλιά, δάση), πόλεις με χρώματα, χιουμοριστικές σκηνές ή σκηνές της καθημερινής ζωής αλλά και μεγάλες εθνικές προσωπικότητες αποτυπώθηκαν σε υπέροχες παραστάσεις....

Η συλλογή μου είναι κομμάτια από σερβίτσια φαγητού και διακοσμητικά πιάτα. Μερικά είναι αντίκες που ξεκινούν από το 18ο αιώνα, και άλλα φθάνουν μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Τα περισσότερα είναι από τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο...."

Από συνέντευξη στο IDEA (ένθετο στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ"), 2003
Κείμενο: Χριστίνα Κοραή, Φωτογραφίες: Πάτροκλος Στελλάκης

Η παραγωγή πορσελάνης και φαγιάνς στην Ευρώπη πλήττεται. Κλείνουν τα παραδοσιακά εργοστάσια που είναι η ψυχή της παραγωγής και της ταυτότητας πολλών περιοχών και απασχολούν σημαντικό αριθμό εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού. 

Πρέπει να ενισχύσουμε τη σύγχρονη παραγωγή μέσα από την πολιτική μας σε εθνικό περιφερειακό κι ευρωπαϊκό επίπεδο.