Είναι οπωσδήποτε τιμή αλλά και πρόκληση η εκλογή μου στο ανώτερο πολιτικό όργανο, ως μόνη εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος από ολόκληρη την Ε.Ε.. Είναι και σημαντική ευκαιρία για το Ινστιτούτο Δημοκρατίας γιατί θα έχουμε την δυνατότητα να συμβάλλουμε στο δημόσιο διάλογο και να αναπτύξουμε συνεργασίες σε μια κρίσιμη περίοδο, όπου η Ευρώπη αναζητεί το νέο βηματισμό της εν μέσω κρίσης και πολλών σοβαρών προκλήσεων. Τα πολιτικά ιδρύματα σε αυτήν τη περίοδο έχουν πολύ σοβαρό ρόλο να παίξουν, γιατί μπορούν να συμβάλουν στην παραγωγή ιδεών στην ενημέρωση των πολιτών αλλά και να φέρουν κοντά την κοινωνία με τους πολιτικούς, οικονομικούς και ακαδημαϊκούς παράγοντες.   

Μέσα σε μια πολύ δύσκολη συγκύρια για τα δημόσια οικονομικά και, βέβαια, τα οικονομικά των κομμάτων, προσπαθούμε να κτίσουμε σύγχρονη δομή, oυσιαστικό ρόλο ως think tank (δεξαμενή σκέψης) αλλά και γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ γνώσης και πολιτικής. 

Ο χώρος παραγωγής ιδεών είναι ανταγωνιστικός σήμερα. Πρέπει να έχουμε την ικανότητα να ενσωματώσουμε νέες φωνές, νέες ιδέες και να αυξήσουμε την απήχησή μας, εντός κι εκτός Ελλάδας. 

Το Ινστιτούτο Δημοκρατίας είναι αγαπητό στην κοινή γνώμη κι έχει μια καλή δικτύωση στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, την οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε. Παράλληλα, θα πρέπει να κτίσουμε σχέσεις και συνεργασίες με συναφείς σημαντικούς φορείς και σε άλλους τομείς και περιοχές που διακρίνονται σε διεθνές επίπεδο για να αποκτήσουμε επιρροή, παρουσία και να έλξουμε πόρους.    

Το ίντερνετ θα το χρησιμοποιήσουμε με διάφορους τρόπους. Μελετάμε σήμερα τις δυνατότητες κι επιλογές μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, λόγω έλλειψης κατάλληλων πόρων, όπως σας είπα. Ξεκινάμε ήδη δράσεις συγκεκριμένες στην Αθήνα και την περιφέρεια, και προετοιμάζουμε την ευρύτερη στρατηγική μας για την επανεκκίνηση.

Είναι ανεξάρτητος φορέας του. Είναι όμως μέρος της. Φέρει εξ άλλου το όνομα του Ιδρυτού της Ν.Δ., του Εθνάρχη Κ. Καραμανλή. Θα είναι χρήσιμο όμως στο κόμμα αν το Ινστιτούτο μπορεί να λειτουργήσει και να σκεφθεί πιο πέρα από αυτό. Κάτι που με απασχολεί πολύ και το συζητώ και με αντίστοιχους φορείς σ΄ευρωπαικό επίπεδο είναι η ανάγκη να μελετήσουμε τις επιπτώσεις των προγραμμάτων και γενικά των δραστηριοτήτων μας στην πολιτική του κόμματος και στο δημόσιο διάλογο. Πρέπει η δράση μας να είναι στοχευμένη και να μελετώνται τα αποτελέσματά της άμεσα και διαχρονικά. Υπάρχουν και διεθνείς αξιολογήσεις και κατατάξεις μ΄αυτά τα κριτήρια. Πρέπει να μπούμε κι εμείς σε αυτή τη λογική.  

 

4. Ο Ιταλός Πρωθυπουργός Ρέντσι είπε ότι πρέπει να μειωθεί η εξουσία των τεχνοκρατών στις Βρυξέλλες και να αλλάξει η Ευρώπη.                           

Η Ενωμένη Ευρώπη είναι πολιτικό σχέδιο και ως εκ τούτου είναι εξελισσόμενο. Αλλάζει και προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες  συνεχώς. Πρέπει  όμως να έχουμε το θάρρος να κάνουμε τις κατάλληλες αλλαγές στην κατάλληλη περίοδο, να προβλέψουμε, να  προλάβουμε τις κρίσεις. Κι εδώ δεν τα πήγαμε καλά. Έχουν γίνει, βέβαια, πράγματα τα τελευταία χρόνια που δεν τα φανταζόμαστε, ως προς τη ρύθμιση των αγορών, των οίκων αξιολόγησης, τις βάσεις της τραπεζικής ένωσης, την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Δεν κάναμε όμως τα ολοκληρωμένα σχέδια, τα γενναία βήματα που θα έκαναν την Ευρώπη πιο ενωμένη με συνοχή, εργαλεία κι αποτελεσματικότητα. Η περίπτωση της ημιτελούς ευρωζώνης χωρίς οικονομική ένωση είναι χαρακτηριστική κι επώδυνη. 

Οι τεχνοκράτες κερδίζουν έδαφος όταν υπάρχει κενό πολιτικής. Μην τους αφήσουμε περιθώριο λοιπόν.

 

Η κρίση ασφαλώς έχει κουράσει. Αποτυπώθηκε και στις ευρωεκλογές αυτό. Η αδυναμία είναι ότι δεν υπάρχει κοινός στόχος. Η ενοποίηση είναι αποδεκτή από την πλειοψηφία των πολιτών και των ηγετών αλλά δεν υπάρχει κοινή αντίληψη για την μορφή που θα πάρει η Ενωμένη Ευρώπη, τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί, τις αρμοδιότητες, τους πόρους που θα έχει. Δεν έχουμε ακόμη αναπτύξει τους συνδετικούς κρίκους, την κοινή συνείδηση, την αλληλοεμπιστοσύνη. Ζούμε ένα «διάλογο κουφών» μεταξύ Βορρά και Νότου και όχι μόνο. Και το πληρώνουμε ακριβά αυτό. Και δυστυχώς μυαλό δεν βάζουμε. 

 

Όχι, αλλά η οικονομία είναι η βάση. Η αδυναμία να επιταχύνουμε την ολοκλήρωση της Ευρώπης και την ανάπτυξη δυσχεραίνει άλλους στόχους, όπως η αντιμετώπιση της ανεργίας, και βέβαια αποδεικνύει το ευρύτερο έλλειμμα της κοινής πολιτικής. Η εσωτερική ανασφάλεια, ακόμη κρισιμότερη με τα φαινόμενα τζιχαντιστών στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, η μετανάστευση, ο έλεγχος των συνόρων, το άσυλο αλλά και ο ρόλος μας στο αβέβαιο γεωπολιτικό περιβάλλον από την Ουκρανία έως την Εγγύς και Μέση Ανατολή, είναι προβλήματα που διογκώνονται. Απαιτούν κοινές αποφάσεις, δεσμεύσεις και βέβαια περισσότερους πόρους. 

 

Μετά από τόσα χρόνια με ύφεση, θυσίες, βίαιες αλλαγές, ανεργία, φυσικό είναι να υπάρχει κόπωση στην κοινωνία και την πολιτική τάξη. Το σημαντικό κι ενθαρρυντικό όμως είναι ότι υπάρχει αποφασιστικότητα στον Πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση να τραβήξουμε μπροστά, να ολοκληρώσουμε τις προσπάθειες. Τα βήματα που έχουν γίνει είναι τεράστια. Οι θετικές επιπτώσεις δεν φαίνονται όμως ακόμα στην ζωή των πολιτών και την οικονομία  αλλά αποτινάσουμε τις παθογένειες, αλλάζουμε αυτά που μας βύθιζαν τόσα χρόνια. Η μετασχηματισμένη Ελλάδα θα είναι περισσότερο παραγωγική, ανταγωνιστική και θα προσφέρει πολλές ευκαιρίες στους εργαζόμενους,  επιχειρηματίες,  επιστήμονες, επενδυτές. Σίγουρα, θα έχει την εμπιστοσύνη των εταίρων για το μεγάλο ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους και για άλλες διευκολύνσεις. 

Αυτή τη στιγμή το πολιτικό περιβάλλον είναι αβέβαιο και στην κρίσιμη καμπή που βρίσκεται η χώρα μας, γίνεται επικίνδυνο. Παράλληλα δίνει μια φριχτή εικόνα για την χώρα  προς τα έξω, το παιχνίδι αυτό με την προεδρική εκλογή που παίζει η αντιπολίτευση. Πιστεύω ότι θα πρυτανεύσει η λογική, η υπευθυνότητα, η αγάπη για τον τόπο και θα γίνει εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από αυτή τη Βουλή. Πρέπει να    λειτουργήσουν ομαλά οι θεσμοί και η διαδικασία εξόδου από την κρίση. Εξάλλου υπάρχουν πρόσωπα για το αξίωμα του Προέδρου που μπορούν να εγγυηθούν αυτή την εθνική συλλογική δέσμευση.